امروزه برای انواع تست های حاملگی، کیت های ارزان قیمتی در دسترس هستند که سریعاً یعنی در عرض 3 الی 5 دقیقه با صحت و دقت زیاد جواب می دهند. بسیاری از آزمون های دیگر به صورت کیت های در بازار موجودند، ولی هر کدام وابسته به همان اصل کلی است: شاسائی hCG (یا یک لیست یونیت آن) توسط یک آنتی بادی ضد مولکول hCG یا اپی توپ های بتا ساب یونیت آن . تقریباً 15 سال قبل، Bandi و همکارانش (1987) دریافتند که 39 تست حاملگی از طریق ادرار در سال 1986 در بازار موجودد بودند.
Cole و Kardana (1992) مشاهده کردند که در سال 1991 بیش از 50 کیت تجاری برای اندازه گیری hCG متشکل از زیرمجموعه های آلفا و بتا هستند، اینکه دو زیرمجموعه هر کدام از مولکول ها را میتوان تفکیک و تخلیص نمود، و اینکه زیر مجموعه‌های بتای هر کدام از این مولکولها کاملاً باهم فرق دارند، آنتی بادیهای را تولید کردند که اپی توپهای زیر مجموعه بتای hCG را به طور اختصاصی شناسائی کنند.
بنابراین آنتی بادیهای بسیار اختصاصی برای زیر مجموعه بتای hCG (دارای واکنش متقاطع ناچیز یا غیرقابل تشخیص با LII) از طریق مصون سازی حیوانات (آنتی بادیهای پلی کونال) و با استفاده از تکنیکهای هیبریدوما (آنتی بادیهای منوکولنال) به دست آمده است که جایگاهایی را بروی زیر مجموعه بتای hCG شناسائی می‌کند.
ایمنی زایی ساب یونیت های گنادوتروپین بسیار بالاست، واکسنهایی را جهت پیشگیری از حاملگی به بازار عرضه کرده‌اند که از هیترودیمر hCG-b انسانی با
a- hCG انسانی با a-subunit هوورمون LH گوسفند تشکیل شده اند (Talwar و همکاران، 1994) .
در بسیاری از اتکنیک های ایمونواسی، اصل مهار آگلوتیناسیون ، یعنی جلوگیری از فلوکاولاسیون ذرات پوشیده از hCG (بعنوان مثال ذرات لاتکس که hCG به صورت کووالان به آنها متصل شده باشد) مورد استفاده قرار می‌گیرد. کیت های موجود در بازار حاوی دو ماده واکنش دهنده می باشند.
یکی از آنها سوسپانسیون ذرات لاتکس پوشیده از hCG یا دارای پیون کوواالان با hCG و دیگری حاوی محلولی از آنتی بادی hCG است. برای مشخص ساختن وجود hCG، یک قطهر از ادرار با قطره ای از محلول حاوی آنتی بادی بروی یک لام شیشه‌ای سیاه آمیخته می‌شود. اگر نمونه مورد آزمایش حاوی hCG نباشد، آنتی بادی می تواند ذرات لاتکس پوشیده از hCG را که بعداً اضافه می شود، آگلوتینه بکند، آلگوتیناسیون ذرات لاتکس را به آسانی میتوان مشاهده کرد.
اگر ادرار حاوی hCG باشد، به آنتی بادی متصل خواهد شد و در نتیجه از آلگوتیناسیون ذرات لاتکس پوشیده از hCG توسط آنتی بادی جلویگری خواهد کرد. بنابراین اگر هیچ آلگوتیناسیونی رخ ندهد، آزمون حاملگی مثبت است و در صورت بروز آگلوتیناسیون میتوان حاملگی را رد کرد
سه علامت مثبت حاملگی عبارتند از:
1- تشخیص فعالیت قلب جنین، بطوریکه از قلب مادر قابل افتراق باشد.
2- احساس حرکات فعال جنین توسط معاینه کننده.
3- شناسائی رویان و جنین در هر زمان از حاملگی توسط تکنیک های سونوگرافی یا تشخیص جنین رسیده تر در نیمه دوم حاملگی توسط رادیوگرافی.
فعالیت قلب جنین: سمع یا مشاهده ضربانات قلب جنین، تشخیص حاملگی را به یقین می رساند. ضربانات قلب جنین را از طریق سمع با فتوسکوپ مخصوص با استفاده از «اصل داپلر» اولتراسوند و با کمک سونوگرافی می توان مشخص ساخت.
ضربان قلب جنین را با سمع از طریق یک استتوسکوپ، می توان بطور متوسط در هفته 17 حاملگی و تقریباً در همه موارد در هفته 19 حاملگی در خانم هایی که چاق نیستند تشخیص داد. (Jimenez و همکاران، 1979) در این مرحله و پس از آن، تعداد ضربانات قلب جنین بطور طبیعی بین 120 الی 160 ضربان در دقیقه است و به صورت یک صدای دو گانه که شبیه تیک تیک ساعت زیر یک بالش است، شنیده می شود.
برای اثبات حاملگی کافی نیست که صدای قلب «جنین» فقط شنیده شود و بایستی آنرا از ضربان مادر افتراق داد. در طی قسمت عمده حاملگی جنین آزادانه در داخل مایع آمنیونی حرکت می کند و در نتیجه محلی از شکم مادر که صدای قلب جنین در زیر آن بهتر شنیده می شود با تغییر وضعیت جنین، تغییر می کند.