فرآیند هیدرو کراکینگ
کراکینگ پارافینهای سنگین به پارافینهای سبکتر و شاخه دار ر ا چون این واکنش در حضور هیدروژن انجام می شود ، به هیدرو کراکینگ موسوم است . هیدر وکراکینگ برشهای هیدروکربنی همیشه مورد توجه بوده است . در سال 1927 شرکت ((فاربن )) از این فرآیند برای تبدیل لینیت به بنزین استفاده کرد . در سال 1930 ، شرکت
((اسو )) این روش را برای بهبود کیفیت خوراکهای نفتی به کار برد .
در سالهای اخیر به علت تغییر ساختار پالایشگاهها ، افزایش تقاضا برای فرآورده های سبک نظیر بنزین ، تولید هیدروژن فراوان و ارزان از واحد رفرمینگ و بهبود
کاتالیزورها ، فرآیند هیدرو کراکینگ به سرعت گسترش یافته است . همانند کراکینگ کاتالیزوری ، هیدروکراکینگ برشهای هیدروکربنی سنگین و ارزان را به برشهای سبکتر و با ارزشتر تبدیل می کند .
ویژگی اصلی هیدرو کراکینگ عملکرد در فشار بالای هیدروژن است . نقش هیدروژن عبارتست از :
1-افزایش فعالیت کاتالیزور که امکان می دهد در دمای پایین تر و با سلکیتوتیه بیشتر عمل شود .
2- کاهش ککی که باعث افت فعالیت کاتالیزور می شود .
3- تولید هیدرو کربنهای سیر شده پرشاخه که در مورد بنزین باعث افزایش پایداری و عدد اکتان می شود.
علاوه بر این ، هیدرو کراکینگ روشی است بسیار انعطاف پذیر که امکان استفاده از خوراکهای مختلف را می دهد. البته خوراک معمول هیدروکراکینگ گازوئیل سنگین است . در پالایشگاههای جدید ، کراکینگ کاتالیزوری از گازوئیل های اتمسفری و خلأ که پارافینی هستند و اسانتر شکسته می شوند ، استفاده می شود در حالیکه هیدرو کراکینگ از سایکل اویل ها (cycle oil) که آروماتیکی ترند و فرآورده های ککینگ به عنوان خوراک استفاده می کند . این مواد درمقابل کراکینگ کاتالیزوری بسیار مقاومند در حالیکه فشار بالای هیدروژن موجب سهولت شکستن آنها می شود.
لازم به ذکر است که با توجه به نوع خوراک ، عملیات هیدرو کراکینگ را به دو فرآیند کلی تقسیم کرده اند : هیدرو کراکینگ که بر روی خوراکهای تقطیر شده انجام
می شود و هیدروپروسسینگ از باقیمانده به عنوان خوراک استفاده می کند . این دو فرآیند از بسیاری جهات مشابهند و اختلاف اصلی آنها در نوع کاتالیزور و شرایط عملیاتی است.
فرآورده های معمول هیدرو کراکینگ عبارتند از : بنزین های با اکتان بالا ، سوختهای جت و گازوئیل مرغو ب ، انتخاب شرایط عملیاتی مناسب ، واکنشها را به سوی تولید فرآورده های مورد نظر جهت می دهد.
واکنشها:
ویژگی اصلی واکنشهای هیدرو کراکینگ ، گسستگی پیوند کربن – کربن است .
بر حسب وضعیت قرار گرفتن این پیوند ، می توان واکنشها را به 3 گروه تقسیم کرد :
الف) واکنشهای هیدرو کراگینگ ساده (شکستن c-c در یک زنجیر ):
این واکنش مجموعه دو واکنش کراکینگ هیدرو کربن زنجیری و اشباع اولفین حاصل به وسیله هیدروژن می باشد .
ب) واکنشها ی الکیل زدایی درحضور هیدروژن ( شکستن c-c مجاور یک هسته )
![]() | |||
![]() |
CH2-R + H2 + R-CH3
ج) واکنشها ی باز شدن حلقه (شکستن c-c در یک حلقه ):
C6H14 H2+
واکنش ایزومری زنجیرها نیز انجام می شود .
واکنشها ی جنبی عبارتند از : هیدروژنی شدن اولفینها و آروماتیک ها ، تصفیه هیدروژنی ترکیبات گوگردی ، نیتروژن دار ، اکسیژن دار .
جدول صفحه بعد لیست تبدیلهای ممکن را در مورد گروههای مختلف هیدروکربنی ارائه می دهد .
واکنشهای انجام پذیر گروههای مختلف در هنگام هیدرو کراکینگ
هیدرو کربنها | واکنشها | فرآورده های اصلی |
پارافینها | ایزومری گسستگی | ایزو پارافینها مواد سبک |
نفتنها | ایزومری الکیل زدایی در حضور هیدروژن | سیکلو پنتانهای |
دی نفتنها | باز شدن حلقه ایزومری الکیل زدایی در حضور هیدروژن | سیکلوپنتنهای |
الکیل بنزنها | ایزومری دیسموتاسیون الکیل زدایی در حضور هیدروژن | الکیل بنزنها ی |
بنزو نفتنها | باز شدن حلقه هیدروژنی شدن | الکیل بنزنها دی نفتنها |
الکیل نفتالنها | هیدرو ژنی شدن | بنزو نفتنها دی نفتنها |
بررسیها ی ترمودینامیکی
همانگونه مشاهده شد ، هیدرو کراکینگ مجموعه واکنشها ی گرماگیر کراکینگ و گرمازای هیدروژنی کردن است و چون حرارت تولید شده در واکنش اخیر خیلی بیش از گرمای مصرفی توسط کراکینگ است ، در مجموع هیدرو کراکینگ واکنشی است گرمازا . پایین تر از 500 درجه سانتیگراد و تحت فشار هیدروژن ، این واکنش و واکنشهای اشباع اولفینها به صورت واکنشهای کاملند ولی اشباع آروماتیکها تعادلی است . واکنشهای اشباع بسیار گرمازا می باشند.
گرمای اضافی باعث افزایش دمای راکتور می شود که برای کاهش آن باید هیدروژن سرد در راکتور تزریق کرد .
میزان گرمازایی واکنشها
نوع واکنش | گرمای متوسط واکنش( |
|
|
پارافینها :
| 14-11 625/0-49/0 |
| 12-10 54/0-45/0 |
| 11-10 49/0-45/0 |
ب) اشباع |
|
اولفینها : |