هدف پژوهش حاضر مقایسه سبکهای دلبستگی و پیوند با والدین در بیماران مبتلا به اختلالهای وسواس فکری- عملی، اضطراب فراگیر و افسردگی است. فرض اصلی پژوهش این است که بین بیماران مبتلا به گروههای اختلال اضطراب فراگیر- وسواسی و افسرده در سبک های دلبستگی و پیوند با والدین تفاوت وجود دارد.
روش کار: این پژوهش از نوع علّّی- مقایسهای بوده و جامعه آماری آن کلیه افراد مراجعهکننده به درمانگاههای دولتی و خصوصی شهر اردبیل از ماه شهریور تا بهمن سال 1388می باشد. نمونه مورد مطالعه شامل 38 نفر مبتلا به اضطراب فراگیر، 36 نفر مبتلا به وسواس فکری- عملی و 36 نفر مبتلا به افسردگی هستند که به پرسشنامههای سبک دلبستگی برنان-کلارک و شیور، پیوند با والدین پارکر توپلینگ و براون، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک جواب دادند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشانگر آن است که بین سه گروه بالینی از نظر سبکهای دلبستگی و پیوند با والدین تفاوت معناداری در سطح 05/0 P وجود دارد.
بحث و نتیجه گیری: سبکهای دلبستگی ناایمن اضطرابی با اختلالهای اضطرابی و خلقی مرتبط است و سبک دلبستگی اجتنابی در میان این اختلالها به ندرت گزارش شده است.
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
روش کار
ابزارهای پژوهش
یافته ها
بحث و نتیجه گیری
منابع
جدول 1: فراوانی بیماران مبتلا به اضطراب فراگیر، افسردگی و وسواس در نوع سبک دلبستگی و نوع پیوند با والدین
جدول 2: تحلیل واریانس چندمتغیره برای مقایسه میانگین های گروه های اضطراب فراگیر، افسردگی و وسواس فکری- عملی بر اساس سبک دلبستگی و پیوند با والدین
جدول 3: آزمون تعقیبی توکی جهت مقایسه تفاضل میانگین نمرات سبک دلبستگی و پیوند والدین در گروه های بالینی