بررسی و طراحی مبلمان شهری یکپارچه
ابداع خانواده قابل توسعه از مبلمان شهری که اتصالات مشابه وپایه نگهدارنده مشترک داشته باشد , هدف سیستم های مبلمان یک پارچه است .ویژگی چنین سیستمی ضمن ایجاد هماهنگی در اجزائ شهر موجب کا هش مصرف مواد ,تقلیل هزینه های ساخت و کاهش ابعاد می شود .
تعریف پایه یا ستونی واحد که مورد استفاده روشنایی و اسامی خیابان ,علایم وزباله دان وغیره باشد می تواند از تکثیر جز ئیات اضافی بسیار در خیابان بکاهد . در حالی که هم
اکنون هر سازمانی برای خودپایه ای تعبیه می کندوفقط ازقسمت محدودی از آن بهره می جوید ,ضمن آنکه اتصا لات نگهدارنده خاص خود و دهها ماده ورنگ نا همگون دیگر را نیز به آن اضافه می کند . یکپارچه‌گرایی و اشتراک مداری در چنین مواردی نه تنها موجب هماهنگی بصری می شود بلکه به هویت منطقه ای وشهری هم کمک می کند .
نکته ظریف در این میان وجه تمایز سیستم های یک پارچه با سیستم های چند منظوره است .در یک سیستم چند منظوره ,محصول از ابتدا به این قصد طراحی می شود و احتمال دگرگونی در سیما وپیکره آن زیاد است .اما در مبلمان یک پارچه لزوماً چنین هدفی دنبال نمی شود .بلکه اجزا و عناصر مورد نظر در صورت تطابق وحفظ پیوستگی ظاهری با عنصر ثابتی یک پارچه می شود .
مبلمان شهری , مجموای از تجهیزات وتسهیلاتی است که کیفیت وکارایی زندگی را در شهر وخیابان ارتقا می بخشد . در برسی سیر تحول این مجموعه وسابقه تلاشهای پیشین
انچه که قابل ذکر است ,ارتباط تنگا تنگ تاریخی وتفکیک ناپذیر این عنا صر با خاستگاه خود است . خیابان وکوچه , میدان ,پارک ودر کل خود شهر, خاستگاههای نخستین انواع مبلمان هستند .تاثیرات مستقیم ومشخص هر شهری بر مجموعه عناصر وفضاهایش بر کسی پوشیده نیست .شهر بر خیابان ومیدان - دو عنصر اصلی فضاهای شهری- اثر می گذارد وآنها نیز بر مبلمان وتجهیزات دیگر شهری.
تاریخ تحول مبلمان شهری با تاریخ شهر و خیابان آمیخته است . تاریخی که تفکیک ناپذیر است ومروری هر چند مختصر را بر شهر وشهر سازی ,اجتناب ناپذیر می نماید .
از پیدایش نخستین تمدنها تا ظهور نو شهر های پیشرفته معاصر ,این امر مصداق دارد.
با عنایت به مطالب فوق وتاکیدی که بر اصل موضوع –مبلمان شهری وجود دارد و بررسی سابقه تاریخی تجهیزات شهری در دو بخش با نامهای : تاریخ خیابان و شهر ,تاریخ مبلمان شهر ارائه می شود .همچنین واقعه مهم انقلاب صنعتی که در زمان خود تاثیر عمیقی بر صنایع وزندگی شهری گذاشت ,در روند بررسی تاریخی مذکور نقطه عطفی بحساب می آید.
برسی مسیر تحول شهر وخیابان در دوره های مختلف واعصار متفاوت به واسطه انقلاب
صنعتی به دوره پیش از انقلاب و پس از انقلاب تقسیم می شود .
در عهد قدیم در شهرهای بزرگ یونان وروم ,فضاهای عمومی قبل از هر چیز ,مکانی مخصوص برای نمایش قدرت حکومت بوده و علاوه بر ویژگی کاربردی همیشه بعدی تزئینی داشتند . از همان زمان شهر و خیابان به تدریج از بناهای یاد بود و زیبا انباشته و محدوده شهر با کاشت درخت آراسته شد .لبه پشت بامها وبالکن ها به گیاهان سبز مزین گشت واستفاده از نیمکت و تجهیزات مخصوص فضای آزاد وساخت ونصب کتیبه ,لوح و مجسمه افراد زنده یا مرده گسترش یافت .
مورخی لبنانی در سال 360 بعداز میلاد در انتاکیه- از شهر های روم باستان- از دالانهای سر پوشیده ای نام برده وگفته است که روشنایی این دالانها در شب بوسیله یک سیستم روشنایی عمومی تامین می شد وتا 25 کیلومتر در شهر گسترش داشت .در زمان امپراتوری مقدس روم ,خیابانهای شهر روم با قطعات سنگی چند ضلعی از جنس چخماق فرش شده بودند و میدانها ,سنگفرش تراورتن و خیابانهای عریض تر پیاده رو داشتند. در این خیابانها ومیدانها تیرکهای سنگی به چشم می خورد که اغلب دارای نوشته بودند . این تیرکها یا به افتخار خدایان وشاهان برپامی شد یا برای مشخص کردن نام منطقه ومحله ای به کار می رفتند که در آن ناحیه قرار داشتند .در بعضی موارد نیز به عنوان تابلو علامت بکار می رفتند و فاصله رانشان می دادند .از دیگر تجهیزات شهری چوبه دار بود که بر حسب ضرورت برپا می شد وگاهی برای عبرت دیگران سالها بر جای می ماند . در خیابانهای روم تعداد زیادی آبنما نیز به چشم می خورد .